Quilt: Eeuwenlang op weg.
Het verhaal over de uittocht raakt veel thema’s die ook vandaag urgent zijn;
vrijheid en bevrijding, slavernij, vluchten naar ‘het beloofde land’, leiderschap, identiteit en vertrouwen.
Daarbij kun je het verhaal over de bevrijding uit de slavernij ook in symbolische zin opvatten
als een ontwikkeling die iedere mens zou kunnen doormaken.
Want zijn wij niet allemaal slaaf van materiele zaken, van geld of status?
In de quilt ‘Eeuwenlang op weg’ zitten twee verhalen.
Het eerste verhaal: Exodus anno ca. 1450 voor Christus.
Eerste paneel (van links naar rechts): Israël als slaven in Egypte.
Tweede paneel: Mozes in de woestijn waar hij God ontmoet bij het brandend braambos.
In de vlammen staat in het Hebreeuws: ‘Ik ben’.
God belooft daar aan Mozes dat Hij de Israëlieten naar het beloofde land Kanaän zal brengen.
Derde paneel: de doortocht door de Rode Zee.
Vierde paneel: de woestijnreis, veertig jaar lang.
Middenin een wereldbol met daarin een geel/oranje gedeelte wat het beloofde land verbeeldt.
Geel en oranje zijn kleuren van de zon, verwarmend en stimulerend. Geel wordt ook wel de kleur van geluk genoemd.
Vol verwachting gaan de Israëlieten op weg, het wordt een lange moeilijke reis, maar ze komen aan in het beloofde land.
De treden staan symbool voor de weg naar het land van melk en honing.
Het tweede verhaal: Exodus anno 2022-2023.
Wij leven in een verscheurde wereld, dit is uitgebeeld in de zwarte strepen,
dwars door de wereld heen, de rafels verbeelden de rafelranden van ons leven.
Slavernij is er nog steeds, maar dan in een modern jasje, we kunnen verslaafd zijn aan…
Iedereen kent in zijn leven woestijnperiodes of het gevoel dat je door het water gaat.
Maar in elk mens zit een verlangen naar een wereld van vreugde en vrede.
De ‘Ik ben’ belooft ook aan de mensen van nu een land van vreugde en vrede.
Er staan veertig mensen in de panelen, zij staan symbool voor alle mensen die op weg zijn.
Veertig is ook het getal van voorbereiding en verwachting.
De uitgesleten treden laten zien dat al eeuwenlang deze weg wordt gegaan, generatie op generatie,
en nog steeds wordt gebruikt door mensen die op zoek gaan naar het ‘beloofde land’.
Mensen op weg - zoekend, hopend - om thuis te komen in het beloofde land.
Muziek: Wat de toekomst brenge moge, door Ronald Koops
