Quilt: ‘Een venster in de tijd’

Alles heeft een lengte, breedte en hoogte: anders gezegd, drie dimensies.

Wij mensen leven in de tijd, hebben een verleden, heden en een toekomst. 

De octagon (een achthoek) in de quilt staat symbool voor de tijd.

De octagon is driedimensionaal gemaakt. 

De blauwe punten staan symbool voor de dag en de nacht.

De vier vlakken bestaan uit de kleuren van de seizoenen.

Rechts bovenin lente/zomer takken en links bovenin herfst/winter takken.

De seizoenen wisselen elkaar altijd af.

De vogels trekken weg en komen terug, maar voor ons allen geldt:

voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel. (Prediker 3)

In het midden van de octagon een open venster waar we iets zien van de nieuwe toekomst, de eeuwigheid.

De eeuwigheid heeft  een heel andere dimensie, de eeuwigheid is niet afhankelijk van tijd, is een dimensie zonder einde.

De silhouetten van de mensen om de octagon verwijzen naar de mensen die voor ons hebben geleefd, mensen die wij niet hebben gekend.

De witte mensen verwijzen naar de mensen die wij hebben gekend en al overleden zijn,

zij zijn al in de eeuwigheid.

De gekleurde mensen op de quilt zijn wij, mensen leven in de drie dimensies met een open venster naar de eeuwigheid.

In de rand is een ononderbroken patroon gequilt, het heeft geen begin en einde.

(de eeuwigheid) Dit verbeeldt dat de tijd is opgesloten in de eeuwigheid.

muziek: "Wat de toekomst brengen moge"  van Ronald Koops