Openbaring 4:1-3 

Johannes op Patmos.

Gevangenschap, uitzichtloosheid, moedeloosheid. God wil Johannes bemoedigen.

Hij opent de hemel en dan ziet Johannes een geopende deur en het Lam zittend op de troon.

Kleuren van sardius en diamant, een regenboog van smaragd om de troon. Een open hemel in de vorm, van een oog.

Troost! God ziet ons en Hij laat Zich door ons in de ogen kijken en daarmee in Zijn Vaderhart.

Hij laat Zijn grote liefde zien voor mensen, Zijn Zoon voor ons gegeven aan het kruis.

God verbreekt de gevangenschap, Hij komt erbij: gebroken tralies.

Een bemoediging voor ieder die gevangen zit op een eiland van bijvoorbeeld, ziekte, eenzaamheid, rouw, verdriet…

Gevangen?...met God erbij bevrijding in gevangenschap.

Patmos

Als God de hemeldoeken openvouwt,

de lucht breekt in een ster.

Dan mag ik wonderlijke dingen zien,

al is het dan van ver.

Als God de hemeldoeken openvouwt,

de lucht breekt uit in kleur.

Dan mag ik in Zijn ogen zien

en zie: een open deur.

Als God de hemeldoeken openvouwt,

de hemel wordt één koor.

Dan spreekt Hij: “Kind houdt moed,

het werk gaat boven door”.

Als God de hemeldoeken openvouwt

en daarmee ook Zijn hart.

Dan zie ik daar een ruimte in,

voor al mijn pijn, voor alles wat verwart.

Als God de hemeldoeken openvouwt

en zie: een kruis dat dan verrijst.

Daar proef  ik zoveel liefde in

en wordt mijn Patmos….Paradijs!

Rieteke Hoogendoorn 

Muziek: Ruwe stormen mogen woeden door Ronald Koops